San Antonio

Lezers & Lezeressen,

Het weekend na m'n eerste schoolweek ging ik een weekend weg met mijn gastgezin naar San Antonio, een stad zo'n 5 uur verderop. Dit weekend was "Labor weekend" en ik weet eigenlijk nog steeds niet wat Labor Day precies is (mijn gastgezin kon het ook niet echt verwoorden) maar het punt is dat we die maandag vrij waren, dus dan maakt de reden eigenlijk verder niet zoveel uit. We zouden zaterdagmorgen vertrekken, en maandag terugkomen. 

Die vrijdagavond daarvoor waren Lori (gastmoeder), Celeste (gastzusje) en ik nog uiteten geweest in een sushibar met Melinda (vriendin Lori) en haar dochters Breanna en Kaylee. De sushi was erg lekker, maar het vreemde was dat de rijst aan de buitenkant zat (dus in plaats van zalm/komkommer-rijst-zwart zeewier was het zalm/komkommer-zwart zeewier-rijst). Even later voegde een vriendin van Breanna zich bij het gezelschap, omdat we naar de One Direction film zouden gaan in de bioscoop. Werkelijk iedereen is hier fan van One Direction. En ik moet zeggen dat ik ze na de film niet vreselijk kan vinden, wel een leuk stel, maar die overdreven opwinding erover kan ik nog steeds niet begrijpen. Die heerlijke zoete bioscoop popcorn die ik gewend ben, is hier niet te kijken. De meeste popcorn heeft "boter-smaak" en is zout. Valt aan te wennen, maar niet te tippen aan zoet-van-de-bios (zoet-uit-de-supermarkt is vies). 

In de bios. V.L.N.R.: Breanna's vriendin, Breanna, Celeste, Kaylee en ik

Even wat minder charmante foto's. Dit was ook nog bij de bioscoop. Dat drankje dat Celeste en ik in de onderste foto drinken is trouwens heel lekker. Het lijkt op een slush puppy, maar niet helemaal zoals ik ken.

De volgende ochtend gingen we "ontbijten", maar soms is "ontbijt" hier meer een diner. Het was een Mexicaans restaurant waar het 's ochtends vroeg al rete druk was. Voor mij is het zo raar om al een tortilla in de morgen te eten! 

In de auto op weg naar San Antonio met m'n gastgezin

Toen we na een rit van 5 uur eindelijk aankwamen in San Antonio, gingen we eerst naar de stad zelf. Het was echt heel anders dan ik verwacht had. De stad is een soort klein Venetie: geheel gebouwd om een rivier. We maakten eerst een boottochtje, wat ik heel leuk vond (nog steeds met een kinderlijk enthousiasme).

De boten van de boottocht

De Texas-flag vind je overal!

Daarna gingen we op zoek naar wat te eten, en tussen al die romantische zen quasi-romantische aakjes werd er gekozen voor een heel ander soort restaurant: "Dick's Last Resort". Ik zou het aanduiden als een 'vreetschuur', zoals die sfeer daar was, maar dat was een sfeer die opzettelijk gecreëerd werd: in het kroegachtige restaurant is het personeel expres onbeleefd. Dit wist ik in eerste instantie niet, dus ik keek nogal raar op toen de jongedame "Move it!" bitste tegen mij. De bezoekers zijn ook enorm luidruchtig, en schreeuwen vrolijk met het groffe personeel mee. Er werd me zelfs verteld dat ze 's avonds laat, wanneer er geen kinderen meer toegestaan zijn, de hele situatie nog veel erger is! Het restaurant staat ook bekend om zijn "papieren hoedjes", waarop de bediende een vrij beledigende tekst met betrekking op de drager kwakt. Het restaurant, en die dingen, zijn echter populair, en ik zag genoeg volk ermee over straat lopen! Celeste kreeg een hoed met "I am adopted" erop, ik kreeg er een met "Teen Mom 3" (Ik hoop niet dat dat slaat op mijn vers gevormde buikje) en mijn gastvader Bacilio kreeg er een met "I Hate That Dog!", nadat de bediende handig een gesprek had af staan luisteren. Achteraf vond ik het allemaal wel geinig, maar op het moment zelf had ik echt zoiets van "in wat voor een plaats ben ik nu weer beland!". De sfeer wendt echter wel. Met die belachelijke hoeden, die ik veelste serieus opvatte, kwam toch mijn trots naar boven en kon ik het mezelf niet aandoen dat ding op te houden. Die werd echter weer gestreeld toen ik een twintiger zag met een hoedje met de tekst "still waiting for boobs" erop, ha!

Dit is een voorbeeld van een fotocollage die Lori graag maakt en op facebook zet, en die je zeker op deze blog nog vaker voorbij zult zien komen.

Daarna liepen we langs de kade, waar allerlei vrolijke kraampjes stonden uitgestalt. Zo'n soort marktjes worden 'craft shows' genoemd, omdat veel van de dingen handgemaakt zijn. Dat vind ik altijd erg leuk om te zien. 

Ik, Celeste en host dad Bacilio

Ik, Celeste en host mom Lori

Met Celeste bij een watervalletje

Watervalletje 

Ik bij het beeld van een of andere Paulus

Vervolgens gingen we naar het resort waar we zouden verblijven. Die avond gingen Celeste en ik zwemmen in het zwembad. We speelden water volleybal en basketbal. Op de terugweg kwamen we langs een plaats waar een soort feest voor de gasten aan de gang was (er was muziek, wat volwassenen die met hun kinderen stonden te dansen, en er was waarschijnlijk eerder een barbecue aan de gang geweest). Wij snaaiden een marshmallow mee om te roosteren, en daar kon je dan een 'smore' van maken, een marshmallow met chocola tussen 2 biscuitjes. 

Linksboven: Celeste met mijn zonnebril op

Volleybal spelen

Marshmallows roosteren + 'smores' 

De volgende dag (zondag) gingen we naar The Lazy River. Een zwembad rivier in de vorm van een slang met een stroming (geen wildwaterbaan) waar je met zwembanden kon gaan en dan meegevoerd werd. Dat was heel leuk. Op een gegeven moment hadden we ook een vip plaatsje langs de lazy river geclaimd. Daar hebben we de hele dag gezwommen en gechilld. 

In The Lazy River van het resort

Daarna gingen we nog langs een 'magic show' voor alle kindjes - op een paar trucjes na kon die man niet veel, behalve grappen maken maar veel gegoochel hebben we niet gezien! Daarna gingen we avondeten bij "Big Lou's Pizza's". De pizza's waren ziek, maar dan ook ziek groot - net zoals de rij en de wachttijd. De pizza paste maar net op die tafel! Zelf kon ik maar 1,5 pizza slice op, net zoals de andere drie, en wat overbleef had een hele stam in Afrika kunnen voeden. Gelukkig bestaan er boxes in Amerika, dus we namen het gewoon mee. 

De volgende ochtend gingen we richten huis. Onderweg stopten we om te ontbijten bij "Denny's", een 24/7-restaurant dat de classics onder het food verkoopt. Het gebouw zag er aan de buitenkant ontzettend leuk uit enzo, en ook van binnen was een aardig Grease-retro sfeertje gecreëerd, maar helaas deed de oma-luchr zijn gebruikelijke werking op mijn eetlust. Een typisch restaurant van mooie, verleidelijke afbeeldingen (waar ik met open ogen intuinde), maar dat de smaak tekort doet. 

American Pancakes! Hoewel ik die Lori eerder had gebakken lekkerder vond dan deze van Denny's.

Thuis aangekomen heb ik mijn Macbook Pro gekocht! Ik ben er echt helemaal weg van, en helaas werkt Apple ont-zet-tend verslavend... Super blij met mijn Maccie in ieder geval! Ben er als diehard Windowser (ever since we een computer aanschafte thuis ben ik achter die goeie ouwe windows gekropen en er nooit meer achter vandaan gekomen) al gauw aan gewend, en zo moeilijk als ik in het begin dacht (oefenen op mijn schoonfamilie's Macs werkte nooit helemaal, maar op de een of andere manier leer je sneller zodra je de computer zelf bezit - theorietje). 

Dat was het weer! Tot de volgende keer!!!

Clear Creek High School

Beste lezers,

Eerste schooldag!!!

Zoals jullie waarschijnlijk wel weten, ben ik in mijn verhaal aangekomen op het punt dat ik voor het eerst naar mijn nieuwe school ga. Het "high school year" draait natuurlijk grotendeels om diezelfde school. Daarom ga ik deze post wijden aan de gang van zaken op mijn school, Clear Creek High School in League City. Het is ongeveer 7 minuten rijden met de auto - fietsen kan hier niet eens. Er is geen fietspad, en op de autoweg is het te gevaarlijk gezien autogebruikers niet rekenen op fietsers. Op de eerste schooldag wachtten Kaylee en Breanna op mij voor de school, zodat ik niet helemaal alleen was. De eerste schooldag verschilt van de andere dagen: op de lijst die in de school hing moest je je naam opzoeken en achter je naam stond het lokaal waar je als eerste heen moest. Docenten stonden in de gangen om nieuwelingen de weg te wijzen. In dit lokaal kreeg je je rooster. Mijn huidige rooster ziet er zo uit:

1. Engels III
2. US History
3. Fashion Design
4. Spanish I
5. Algebra II
6. Anatomy & Physiology
7. Drawing III
8. 1x per week heb je "advisory", een soort mentorles, na het 3e uur. In plaats van een 8-uurse dag, hebben we een verkort rooster, waardoor je nog steeds even lang op school zit.

Eerst had ik in plaats van Drawing "Volleyball" (de sporten die je op de school doet, heb je ook als vak), maar ik ben blij dat ik dat uiteindelijk niet gedaan heb. Dan moet je vaak voor schooltijd, na schooltijd en nog 1 lesuur per dag sporten. Ik had me even een ellendig moment ingebeeld dat ik na dit jaar super sportief en skinny terug zou komen - wat een naïef waanbeeld! Ik moet er toch niet aan denken dit lichaam, dat daar simpelweg niet voor gebouwd is, door intensieve sportsessies te sleuren - ik zou niet eens overdrijven door te zeggen dat dat mijn dood zou worden! Ik beleef er niet eens plezier aan! Hoe de andere vakken mij bevallen, zal ik later uitgebreid vertellen. Eerst zal ik jullie wat opmerkelijke dingen die verschillen van Nederlandse scholen voorschotelen, zodat jullie een betere impressie van de school krijgen:

• Op de school zitten 2200 leerlingen, verdeeld over 4 leerjaren, te vergelijken met de laatste 4 jaren van de middelbare school (3e, 4e, 5e en 6e klas). De leerjaren hier worden doorgeteld vanaf groep 3 op de basisschool (1e klas). De 4 leerjaren op de High School zijn dus de 9th, 10th, 11th en 12th grade, beter bekend als freshmen, sophomores, juniors en seniors. Ik ben een junior. 
• Het schoolgebouw is enorm groot: een enkele gang is even groot als 4 gangen van mijn oude schooltje in Nederland. Toen ik een rondleiding door de lege school kreeg de voorgaande vrijdag, was ik verbaasd over de grote van de gang, maar als alle leerlingen daar tegelijk doorheen gaan, begin je je toch je kruis te slaan en te hopen dat je veilig door die dikgepakte stroom leerlingen komt! Het schoolgebouw is gebouwd om een vierkante binnenplaats. De gangen liggen eromheen, met aan die gangen deuren die leiden naar de lokalen, die ook weer aan gangen liggen die om een vierkant zijn gebouwd. Zo'n vierkant is een soort sectie, en die secties hebben elk een letter. Ook zijn er lokalen boven. "B114" is lokaal 114 in sectie B. "100" geeft begane grond aan en "200" bovenverdieping. Er is een enorme cafetaria, met aan weerszijden kantines waar je eten kunt kopen. Ook is er een iets kleine cafetaria (deze heeft ronde tafels; de andere rechthoekige) ernaast.

Plattegrond van de school. De gang (geel) vanaf cafetaria (groen links) naar D100s/E100s is de gang waar je het vaakst loopt richting je lokalen.

• Verder heb je in plaats van een fietsenstalling een autostalling (parkeerplaats, dûh), gezien iedereen vanaf 16 jaar hier mag autorijden. Dan heb je nog de horse shoe, een soort kiss-and-drive of whatever, een rotonde waar ouders hun kids afzetten. Er zijn ook twee American Football velden (stadia) die bij de school horen. Deze football velden delen we met 3 andere scholen, die zelf geen football veld hebben. Het is dus wel leuk dat ik op de school zit met de velden. Ook hebben we twee gymzalen en een auditorium. (Zie foto boven)
  
  

  

  Foto linksboven: de hoofdingang van de school, die niet door leerlingen gebruikt wordt. Rechtsboven: schoollogo Linksonder: (een deel van) de binnenplaats Rechtsonder: de "horse shoe"

• Verdwalen gebeurt nauwelijks, gezien we op de High School elke dag hetzelfde rooster hebben. Je loopt de route dus gewoon blindelings. Een les duurt 50 minuten, en tussen elke les heb je 6 minuten om naar de volgende te lopen.
• Er zijn drie verschillende lunchen: Lunch A, B of C. Ik heb B lunch. Welke lunch je hebt, is afhankelijk van welke klas je hebt tijdens het 5e uur. Het kan daardoor voorkomen dat je niet met je vrienden tegelijkertijd pauze hebt! Bovendien heb je elke dag maar 1 pauze van een halfuur! In de kantine kan je van alles halen; pizza, sandwich, cookies etc. maar ik neem elke dag zelf m'n lunch mee. Ook kun je tijdens de kantine football tickets voor de football school game kopen of school t-shirts. Ook een handig idee van de Amerikanen: de prullenbakken (zie foto) staan op wieltjes, en zijn verspreidt over het middengangpad. De surveillerende docenten rollen deze bakken naar de tafels toe: geen prulletje rotzooi blijft achter op de tafel! (Handig idee voor mijn oude school, waar de kinderen echt als ratten tussen het puin lunchen!)
  
  

  

  Een iphone-kwaliteit foto van de cafetaria. De grootte is dit maal 4 of meer, en dan nog een 2x/3x (t.o.v. het geheel) zo kleine bijcafetaria)

• De pauzes kunnen ze niet om jaarlaag verdelen, gezien de klassen ook niet op jaarlaag verdeeld zijn. Het komt vaak voor dat je met meerdere jaarlagen in een klas zit. Het ligt namelijk aan het niveau dat je hebt. Voor Spaans heb ik bijvoorbeeld niveau 1, omdat het mijn eerste jaar Spaans is. Hierdoor zit ik met veel freshmen en sophomores. Algebra II daarentegen is een klas met juniors en seniors samen. US History krijg je in je junior-jaar, dus daar zitten alleen juniors.
• Er zijn een heleboel kluisjes in de school (de grootte is ongeveer de helft van een langwerpig model zoals je in High School Musical ziet), maar die worden nauwelijks gebruikt, gezien je met 1 pauze weinig tijd hebt om naar je kluisje te gaan (vaak aan de andere kant van het gebouw). 
• De schoolbel die het einde of begin van een klas aangeeft, lijkt meer op de piepjes van de shuttle run test dan op een echte schoolbel.
• Elke dag tijdens het 3e uur worden de mededelingen door het schoolhoofd door de speakers doorgegeven. Daarna hebben we altijd de pledge of allegiance, en omdat ik in Texas zit doen we hem zelfs twee keer: een keer voor de Amerikaanse vlag, een keer voor de Texaanse vlag. Daarna een moment van stilte. In het begin vond ik dat echt heel erg raar, maar nu ben ik er inmiddels aan gewend. 
• De klaslokalen zien er heel anders uit dan in Nederland. Ten eerste zijn er hele aparte tafels en stoelen: deze zitten namelijk aan elkaar vast. Je bureautje en stoel zijn verbonden door een stang aan de rechterkant, waardoor je er dus alleen via de linkerkant in kan stappen. Onder de stoel zit een ijzeren mand om spullen in te leggen. De tafel-stoelen staan los van elkaar, dus niet zoals we in Nederland gewend zijn, 2 aan 2. Soms heb je een paar rijen in het midden, en de buitenste rijen staan schuin, zodat ze meer naar het bord toegedraaid zijn. Het rare is dat het bureau van de docent achterin de klas staat in plaats van voorin. Vaak heeft de docent wel nog iets van een hoge tafel (denk aan dat ding waar een preek of speech wordt gegeven) staan. Ten tweede heeft elke docent zijn eigen, vaste lokaal die hij of zij kan versieren hoe die het zelf leuk vindt. Hierdoor lijkt een biologie lokaal ook echt op een biologie lokaal, en in de Spaans klas zie je vlaggen van Mexico en Spanje, bijvoorbeeld. Leraren schamen zich er ook niet voor om hun privefoto's in de klas uit te stallen. Daardoor wordt een klas heel persoonlijk. Ten derde zijn er een aantal dingen waarover Amerikanen net iets slimmer hebben nagedacht dan wij. Zij gebruiken geen digi-borden, maar de beamer wordt geprojecteerd op een white board schoolbord, en dit blijkt heel praktisch omdat de docent hierdoor kan schrijven in een powerpoint of iets dergelijks. Ook hebben ze zo'n projector die een papier dat je eronder legt projecteert op het whiteboard. Bij wiskunde maakt de docent dan de opdracht op haar blaadje, en wij kunnen het meelezen vanaf het bord. Heel praktisch, moet ik zeggen.

  

  Panorama foto van het algebra klaslokaal, gemaakt door Quest (hier zaten we in groepjes voor een bepaalde opdracht, normaal gesproken zijn het rijen). Aan de linkerkant zie je een jongen met de stoel-tafel constructie die ze hier gebruiken. 

• In veel klaslokalen heb je je eigen plaats. Omdat je niet twee-aan-twee zit, maakt het eigenlijk niet veel uit dat je niet zelf mag kiezen waar je gaat zitten. 
• De schoolboeken zijn echt onmogelijk dik. Echt belachelijk dik gewoon. Te vergelijken met 5x biologie-voor-jou. Als ik ooit iemand nog hoor zeuren over een zware boekentas, dan moet ik je echt slappen, want dat is niets vergeleken met deze boeken. Doet me wel meer denken aan Harry Potter's Zweinstein boeken. Verder staat er naast boeken ook andere benodigdheden op de lijst, zoals kleurpotloden, en die gebruik je dan ook daadwerkelijk - nog regelmatig ook! Maar meestal heeft elk klaslokaal zo zijn voorraad kleurpotloden, scharen en lijmstiften. Verder heb je voor de meeste klassen een folder (een map, twee plastic zijden waarin je aan beide zijdes papier kan stoppen) of een binder nodig. Deze binders zijn veel praktischer dan in NL: 3 rings ipv dat hoge risico-op-scheuren 2 ringse geval dat wij gebruiken! 
• Het niveau van de school is heerlijk cliche - super laag. Het verschilt natuurlijk wel per vak. Anatomy is bijvoorbeeld qua niveau wel redelijk - de stof die behandelt wordt is vrij uitgebreid, maar gewoonweg niet verdiept. Math daarentegen is mijn makkelijkste vak, terwijl dat in Nederland mijn moeilijkste is. De stof die ik daar krijg heb ik in de brugklas of tweede klas al gehad. Formules oplossen bijvoorbeeld, wordt nog helemaal behandeld. En het aller mooiste: hoe moeilijk een vak hier ook mag zijn, de toetsen zijn altijd meerkeuze! Zelfs wiskunde!!! Een merkwaardig verschil tussen een Nederlandse school en mijn school hier: In Nederland = leerling sneakt een toets mee en geeft het aan een andere klas; leerlingen leren toets uit hun hoofd en halen 10. Amerika = Leraar deelt de toets uit en antwoorden met de opmerking "Dit is de toets voor morgen, studeer het vanavond en morgen krijg je de toets. Maar wel zonder deze aantekeningen erbij. Goh. Ik moet er wel even bijzeggen dat je ook advanced klassen hebt die je kunt nemen, die van wat hoger niveau zijn. Maar ik heb die niet gekozen, omdat ik hier niet ben voor mijn vervolgstudie of iets dergelijks, gezien dit high school year niet meetelt op gymnasium niveau in Nederland. Het is dus echt mijn vakantiejaartje. En ik vind het heerlijk. 
• Na school ga ik altijd met een echte gele schoolbus naar huis! De schoolbus is niet heel geliefd hier bij bovenbouwers (de leerlingen die mogen autorijden!), maar ik vind het wel leuk om in zo'n typische gele bus te gaan.
  
  
  

Een uitgebreidere uitleg met betrekking tot mijn vakken:

• Engels: De eerste twee/drie dagen zat ik in een andere Engels klas dan waar ik nu in zit, omdat mijn rooster toen nog niet aangepast was. Helaas heb ik door die rooster verandering 'de ergste Engels-docent die je kunt hebben' gekregen! Dat vind ik trouwens wel meevallen, maar hij is relatief gezien niet leuk. De kids hier op school zijn gewoon aardige en jonge docenten gewend, waardoor zo'n oude, 'strenge' man een stuk minder leuk aandoet! Voor Engels hebben we een enorm zwaar boek met duizend en meer pagina's, dat we elke les moeten meezeulen! De Engels lessen zijn vooral gericht op lezen en schrijven (tot nu toe). Ik heb voor dit vak de originele versie van Wuthering Heights gelezen, die tot duizendmaal beter is dan de Nederlandse versie - en die versie is al duizendmaal beter dan iedere andere proza! Ondanks dat het niet mocht, heb ik een boek gekozen die ik al eens (en nog eens en nog eens) gelezen had - een andere taal vond ik een verschil groot genoeg! Bovendien zou zo'n boek nauwelijks te doen zijn in het Engels voor mij, en een makkelijker boek vind ik niet leuk. Verder heb ik al twee essays moeten schrijven. Nu zijn we begonnen met het lezen van The Crucible, een toneelstuk, dat helemaal naar mijn smaak is, dus absoluut geen ongenoegen!
• US History: Dit was een vak waar ik me redelijk op verheugd had, maar wat een teleurstelling is het als je uitvindt dat een docent, die je verwacht toegewijd aan zijn vak te zijn, slechts het vak doceert omdat hij dan de coach van het tennisteam kan zijn! (coaches moet een docent zijn op de school). De helft van de tijd besteedt die man aan het vertellen van zaken die geen betrekking hebben op geschiedenis (maar ook niet op tennis). Zijn verhalen gaan over geld, en de regering, en de maatschappij. Een enkele keer over generatieverschillen of cultuurverschillen (waar hij geen verstand van heeft!), of sommige filosofische aspecten die hij verkeert beargumenteerd (en waar ik me zeer aan erger gezien ik er nauwelijks tegenin kan gaan in het Engels). Hoe wij jongeren later rijk kunnen worden, heeft hij al minstens vijftig keer verteld! Ik hou mijn mond maar - voor jongeren in Europa zal het wel anders gaan. De uren die we daadwerkelijk aan de geschiedenis van Amerika besteden, zijn beter. Het is interessant om de Amerikaanse geschiedenis vanuit het land zelf te bestuderen. Dit is een vak waar ik dingen leer die ik nooit geleerd heb ik Nederland, op het deel over de Amerikaanse revolutie na! Maar cowboys en indianen komen tot leven in het US History lokaal. Ook kijken we vaak interessante films/documentaires. Aan de man valt op te merken dat hij een typisch voorbeeld is van een Amerikaan die denkt dat Amerika het hoogste, beste land van de wereld is. Een cliché! Wij in Europa verwachten van een Amerikaan zo te denken, en hij denkt het ook werkelijk! Ik heb hem helaas moeten teleurstellen dat "de rest van de wereld" daar helemaal niet zo over denkt! Mijn mening is zeer genuanceerd. We zouden de beste aspecten van Europa en Amerika moeten verenigen in een ideaal land! Hier zou ik best een boek over kunnen schrijven.
• Fashion Design: Fashion Design behoort tot een van mijn favoriete vakken. Het minpunt is, dat deze docente zich vooral richt op "de mode" in de zin van "in de mode", iets waar ik mezelf niet in kan vinden. Het leuke deel gaat over het ontwerpen van mode. Het heeft me aan het denken gezet, dat ik daar misschien iets mee wil gaan doen, maar gezien een opleiding modeontwerpen niet te combineren valt met een universitaire opleiding in Antwerpen, wordt het een lastige droom. Binnenkort gaan we ook leren naaien, waar ik me heel erg op verheug, gezien dat iets is wat ik altijd al gewild heb. De theorie over kleuren en patronen kan me ook vrij weinig schelen. Een regelloos veld, de mode, naar mijn mening. De docente van dit vak behoort tot een favoriet onder de studenten van Clear Creek, maar zoals altijd ben ik minder gesteld op de algemene favoriet. Mijn achting voor haar stijgt en daalt geregeld. Ze doet ook de Student's Council waar ik in zit (hierover later meer) en ze wil de Fashion Design club oprichten, die ik graag zou willen joinen, maar hierover nog niets gehoord.
• Spanish: Hier zit mijn favoriete docente! Ze is vandaag zelfs meer in mijn achting gestegen toen ze vertelde dat ze naast Spaans ook Engels en US History heeft gegeven. Hoe hoger de intelligentie, hoe hoger mijn respect en achting. Het vak Spaans is leuk, maar wel heel erg makkelijk. We hebben basis woordjes en zinnetjes geleerd, en een piepklein beetje grammatica, maar het tempo is laag, en de taal is zo vergelijkbaar met Frans, dat ik alles snel begrijp. Toch is het een taal waar ik me meer in wil vervaardigen, dus ik hoop dat ze het tempo gauw gaat opvoeren. Gezien dit Spaans, niveau 1 is, zit ik in een klas met vooral Freshmen en Sophomores. Ik verbaas me erover hoe moeilijk ze de taal vinden! Dingen die sterk verschillen van het Engels, zijn er nauwelijks bij hen in te krijgen. Ook het alfabet, dat verschilt van het Engelse, blijkt erg lastig. Een geluk voor mij dat het Spaanse alfabet bijna gelijk is aan het mijne, op een paar extra letters na. Deze docent vind ik erg leuk, omdat ze naast slim ook nog erg melig kan zijn. Voor de dagen van de week en de maanden van het jaar heeft ze liedjes bedacht die we dan klassikaal zingen, om het op die manier te onthouden. Ze houdt ook van presentaties, bijvoorbeeld in de vorm van een lied maken. Ze is ook vaak goed gehumeurd. In combinaties met de nog vrolijke, prepubers in het freshman en sophomore year, is het een leuke klas, op de saaie momenten van "ik begrijp dit allang" na.
• Algebra: Algebra is denk ik wel de grootste grap van mijn hele vakkenpakket. Ik vreesde eerst voor wiskunde in een andere taal, waar ik nu met verbazing op terugkijk. Het is namelijk mijn makkelijkste vak hier. De stof die ik krijg, heb ik zeker 2, misschien zelfs 3 jaar geleden al gehad. Denk aan het oplossen van een lineaire formule, domein en range (Kijk, het Nederlandse woord is al gewist!), het opstelling van een formule etc. Het mooiste is nog dat je bij alles de grafische rekenmachine kan gebruiken. Ook bijzonder: we gebruiken geen boek! Elke dag krijgen we een werkblad die we klassikaal behandelen, en daarna nog een die je zelf moet doen. Vaak is deze tweede een knip-en-plak opdracht, waarbij je de antwoorden op de juiste plek lijmt. Een ontzettend ontspannend werkje, als je het mij vraagt. Wat nog het aller grappigste is aan dit vak, zijn de toetsen: wiskunde in meerkeuze-vragen stijl, kun je het je voorstellen? De vragen gaan ook nooit de diepte in. Vragen als "Welke formule hoort bij de grafiek?" A, B, C of D? zijn niet ongewoon. De vragen gaan ook nooit op elkaar door. Van de docent kan ik maar weinig hoogte krijgen. Ze heeft niet echt uitstekende karaktereigenschappen, en schijnt mij een gereserveerd type. Ze is ook de volleybal coach. Ik vind deze klas ook erg leuk. Twee jongens komen altijd al gauw met hun tafeltje naar mij toe geschuifeld voor hulp. Maar ik laat ze niet overschrijven, want ik vind het leuk om uitleg te geven. 
• Anatomy & Physiology: Dit vak vind ik niet erg leuk, maar het is verplicht een science-vak te kiezen (net zoals het verplicht is een social studies en een math class uit te kiezen). Het valt me best zwaar om al die lichaamsdelen in het Engels te begrijpen, omdat ik vaak de vertalingen ervan niet eens weet. Ik leer ook wat nieuwe dingen die ik nog niet gehad heb in Nederland, maar het gaat niet de diepte in - de stof is wat breder, maar elk deel van die stof is niet uitgebreid behandeld. We doen veel dingen in het "lab", bijvoorbeeld met een microscoop. We gaan ook nog dingen ontleden - gelukkig geen complete kat, zoals hier in Amerika nog wel eens voorkomt! Ook wordt er heel veel gekleurd in deze klas: een plaatje van een cel of weefsel, waarbij je elk deel een bepaalde kleur moet geven (en de delen zijn genummerd, dus zelf uitzoeken welk deel wat is, is niet eens nodig!). Dat kleuren vind ik ook wel leuk om te doen, maar het is grappig wanneer je bedenkt dat een vwo'er zo'n opdracht letterlijk zou wegwerpen, met de uitspraak "hier leer je niks van!". De klas is ook leuk - er zitten veel leuke kids in. De docent is ook aardig, wel serieus, maar ook intelligent. Een docent waarvan je kunt menen dat ze weet waar ze het over heeft, en dit met passie doet.
• Drawing: In deze klas kwam ik dus pas later. Het was wel een beetje een teleurstelling dat ik in deze klas niets zou leren, gezien deze klas - met al 2 jaar dezelfde leerlingen - de afgelopen twee jaar alle theorie al behandeld heeft. Dit jaar draaide meer om de toepassing daarvan. Toen ik zag hoe goed mijn overbuurvrouw kon tekenen, begon ik toch wel te zweten. Dat bleek volkomen onnodig, gezien ik skills heb waarvan ik het bestaan nooit eerder gekend had. Ik ben niet overweldigend, maar ik kan goed meekomen met de klas - gelukkig. Soms doe ik gewoon maar wat. De docente weet wel dat ik nieuw ben, en volkomen nieuw met het tekenen als vak, dus dan wil ze bepaalde onkunde wel door de vingers zien. De docent is een aardige vrouw, die er goed uitziet voor haar leeftijd en zelf geweldig kan tekenen.

Zelf vind ik het heel interessant om te verschillen tussen mijn oude school en mijn nieuwe te bekijken, vandaar dat ik hier zo eindeloos over door kan lullen. Er zijn zoveel dingen die me opvallen, dat ik het onmogelijk allemaal kan opborrelen voor dit verslag. Ik heb geprobeerd alles zo precies mogelijk te beschrijven. Vragen vind ik leuk, dus als je een vraag hebt, laat een reactie achter onder dit bericht! Of neem contact op sabinecas@hotmail.com

Niet zoveel foto's deze keer, maar foto's genoeg voor de volgende keren; blijf m'n blog dus in de gaten houden!